Ο ιστορικός χώρος του Μαρασλείου Διδασκαλείου και στη συνέχεια της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας και των Προτύπων Πειραματικών Δημοτικών Σχολείων είναι συνδεδεμένος με τη ιστορία της Εκπαίδευσης και τις ιδεολογικές τάσεις, συγκρούσεις και πειραματισμούς που έλαβαν χώρα σ’ αυτόν (σφράγισαν τα εκπαιδευτικά πράγματα της χώρας) για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η έναρξη της λειτουργίας του Διδασκαλείου στο Μαράσλειο ανάγεται στις αρχές του αιώνα μας (1905).

Το κτήριο οικοδομήθηκε σε οικόπεδο που δώρισε η Μονή Πετράκη με σχέδια του αρχιτέκτονα Δ. Καλλία. Τα χρήματα για την οικοδόμηση και τον εξοπλισμό του κτιρίου διατέθηκαν από τον Γρηγόριο Μαρασλή.

Σύμφωνα με την αρχική πρόβλεψη κτίστηκαν δύο κτίρια, το κεντρικό, προοριζόμενο για το Διδασκαλείο και το αριστερά του προοριζόμενο για το πρότυπο Δημοτικό Σχολείο.

Το Πρότυπο Δημοτικό Σχολείο προσαρτήθηκε στο Διδασκαλείο για την πρακτική κατάρτιση των δασκάλων και πρωτολειτούργησε το 1910.

Σπουδαίες προσωπικότητες που σημάδεψαν με τη δράση τους και τις πρωτοπόρες για την εποχή ιδέες τους τα εκπαιδευτικά πράγματα της χώρας μας θήτευσαν στον ιστορικό αυτό χώρο σε όλη τη διάρκεια του αιώνα που έφυγε. Από τον Αλέξανδρο Δελμούζο και τον Δημήτρη Γληνό τη δεκαετία του 1920 μέχρι τον Ηλία Βιγγόπουλο τη δεκαετία του 1970.

Από το 1995 σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. Φ.27/148/Γ7/160 ονομάστηκαν Πειραματικά Δημοτικά Σχολεία και εντάχθηκαν στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών το οποίο έχει και την ευθύνη του παιδαγωγικού-επιμορφωτικού μέρους.

Την εποπτεία ασκεί τριμελές Συμβούλιο καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών το οποίο μεριμνά για την πιλοτική εφαρμογή καινοτόμων προγραμμάτων, την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και επιβλέπει τις πρακτικές ασκήσεις των φοιτητών του Παιδαγωγικού Τμήματος.

Το κείμενο είναι από την μπροσούρα που κυκλοφόρησε για τα 100 χρόνια του Μαρασλείου